»»-(¯`v´¯)-» Şiir Fm Şairlerimiz ve Şiirlerimiz »»-(¯`v´¯)-» > Aslan Avşarbey

BİZ ANADOLUNUN KAVRUK İNSANI

(1/1)

мυαммєя αнмєт:
BİZ ANADOLUNUN KAVRUK İNSANI

Bu yurdun evladı yedi göbekten;
Avşar’ız, Türkmen’iz, Yörükleriz biz.
Her ağza bir kaşık düşmez tabaktan,
Karnı aç, ciğeri körükleriz biz.

Bize dağlar saray; saraysa kafes,
Özgür değil isek tıkanır nefes.
Makama, mevkie etmeyiz heves,
Bir köşede duran buruklarız biz.

Ne dünya serveti, ne mal biliriz
Sizleri doyurur biz aç kalırız.
Olmadık zamanda akla geliriz,
Aşerince yenen erikleriz biz.

Sizler tıkınırken gözümüz bakar,
Karnımız guruldar, ağzımız kokar.
Sert bir poyraz değse hepimiz' yıkar,
Kuvvetsiz, çelimsiz cırıklarız biz

Felek bu; aslanı ite ezdirir,
Bitmez hevesleri, candan bezdirir.
Keyfince kullanır; giyer, gezdirir;
Zengin ayağında çarıklarız biz.

Bekleriz ki dünya arınır diye,
Süründüren bir gün sürünür diye.
Çekinir, gülmeyiz görünür diye;
Dişi ya dökük ya çürükleriz biz.

Biz Anadolu'nun kavruk insanı,
Neşemiz kıtlıkta, derdimiz gani.
Meçhulden meçhule sürürüz canı,
Umudu, hevesi kırıklarız biz.

Dilimiz yatkındır ağıt, koşmaya,
Mülkî, millet sözü yeter coşmaya.
Her seyyahın gücü yetmez aşmaya,
Başı kar boranlı doruklarız biz.

Aslan AVŞARBEY (Mülkî)
12.12.2016 - Ankara

Navigasyon

[0] Mesajlar