Şiir Fm | Şiirler | Şairler | Sesli Şiirler | Aşk Şiirleri | Fon Müzikleri | İbretlik Sesli Hikayeler
»»-(¯`v´¯)-» İslami Dini ve Türk Tarihi »»-(¯`v´¯)-» => ..:: Türk ve İslam Tarihi ve İz Bırakanlar ::.. => Konuyu başlatan: Fatih - Şubat 25, 2014, 03:30:33 ÖS
-
18. yüzyılın son yarısı... Koca cihan imparatorluğunun temellerinden sarsıldığı dönem. Asker ve cemiyet çok ciddi sarsıntılara maruz kalmıştı. Mücahede, aksiyon, bilinmez ufuklara akma ideali yer yer unutulmuştu. Hayata perestij, daha doğrusu yaşamak için yaşama felsefesi, milleti için yaşama, ideallerinin tahakkuku için yaşama fikrinin yerini alınca böyle bir düşüş kaçınılmaz idi.
Osmanlı akıncılarının Moskova varoşlarına girdiği, Moskov’un Türk’ün üzengisini öptüğü,
tuğ’una selam durduğu günler geride kalmıştır.
İşte bu hengâmede I. Abdülhamit tahta geçti (1774) Çariçe II. Katerina, Osmanlı devletini tarihten silmek için Avusturya ile anlaşma yapmıştı. Buna göre Rumeli topraklarını aralarında paylaşacaklar ve İstanbul’da Bizans devletini tekrar kuracaklardı.
1787 Osmanlı—Rus savaşında Osmanlılar yine iki cephede savaşmak zorunda kaldı. Asıl ordu Nemçe (Avusturya) üzerine gitmişti. Ruslar bütün kuvvetleriyle Özi’ye (Oczukov) yüklendiler. Özi kuzeyde Osmanlı hududunun kilidi idi.
Mareşal Potemkin’in kumanda ettiği Rus ordusu Özi’yi kara ve denizden şiddetle muhasara etti. Ruslar gece, gündüz Özi’ye gülle ve humbara yağdırdığı için kalede elle tutulur bir yer kalmamıştı. Buna rağmen müdafiiler dayanıyordu. Aşırı soğuk ve kardan dolayı bir türlü yardım alamayan Özi, altı ay kendini müdafaa etti. Ruslar bu muhteşem savunma karşısında çaresiz kalmıştı. Muhasara sırasında 50 bin askerini kaybeden Potemkin, kale alınırsa üç gün yağma ve katliama izin vereceğini söyleyerek, Rusları teşvik etti. Ocak ayının başlarında şiddetini artıran kıştan dolayı sular donmuştu. Ruslar bunun üzerine kalenin diğer yerlerine nazaran daha az tahkimli olan nehir tarafındaki surlara yöneldi.
Kale müdafiileri kararlıydı. Son barutlarını, kurşunlarını ve soluklarını tüketinceye kadar
dayanacaklardı. Nitekim öyle oldu. Ruslar ancak, son asker kanlarıyla toprağa düştükten sonra kaleye girebildi. Moskof, iliklerine kadar sinmiş olan vahşet ruhunu, Özi’de savunmasız insanların üzerine kustu. Kadın, çocuk yaşlı demeden 25.000 kişi şehit edildi.
Odesa yakınlarındaki stratejik Özi kalesinin düşmesiyle Osmanlılar Doğu Avrupa’daki
son kilit noktalarını kaybetmiş oluyorlardı.
Özi’nin düştüğünü belirten rapor I. Abdülhamit’e verildi. Yazıyı okuyup Özi’nin durumu ve Rusların sivil halka yaptıklarına dair olan yere gelince içten ciğerleri parçalayan bir ‘‘ah!” çekerek elem veren bir inleyişle derhal şiddetli bir nüzul (felç) isabet etti.
Ukrayna’daki bir kalenin kaybedilmesi ve mesulü olduğu tebaasına karşı işlenen zulme kalbi dayanamayan I. Abdülhamit bu felç halinden kurtulamayacak ve birkaç gün sonra
da vefat edecektir.
I Abdülhamit’in beyin damarı çatlayıp ölmüştü, zira mesulü olduğu halkın kılıçtan geçirilmesini aklı alamayacak bir neslin adamıydı.
Beyin damarı çatlamıştı, çünkü Moskof’un Kafkaslara ve Balkanlara sızmak üzere olduğunu hissetmişti.
Beyin damarı çatlamıştı, çünkü daima yenen bir ordunun şimdi yenilmesine çare bulamadığı, orduyu düştüğü yerden çekip çıkaramadığı için nefsiyle yaptığı hesaplaşmada şahsını mahkûm etmişti.
Beyin damarının çatlaması kolay iş değildir. Her beynin damarı çatlamaz. Sonradan ruhi planda aborde olanlar kale değil, ülke kaybedenlerin beyin damarları çatlamamış,
tüyleri bile ürpermemiştir
Süleyman Nazif şöyle der: “Ey Müslüman Türk evladı!... Vatanına, tarihine, ihanet etmiş olan efrat ve ahvamın hiçbirini unutma, Unutma ve affetme!
Kaynaklar:
1.Tarih-i Cevdet, A. Cevdet Paşa c. 2 sit 976 Ist. 1983.
2. Osmanlı Tarihi, 1. H. Uzunçarşılı C.4 ıh. 538 Ank. 1982.
3. Büyük Türkiye Tarihi,’?. öztuna c.9 sri. 446 st. 1978.
-
Emeğine Yüreğine Sağlık
-
eys