İNSAN OLABİLMEK en büyük sanattır. Bu ne bitirilen okulla elde edilir, ne de bulunduğun konumla ilgilidir. Ne para, ne etiket ne de ün sağlayabilir bunu. Gerçekten insan olabilmek bir özgüvendir. Sağlam bir kişiliğin belirtisidir. Yetiştirilmekle ilgilidir bu! Kişinin kendisini yetiştirebilmesiyle ilgilidir. İyi bir siyasetçi olmak, iyi bir matematikçi olmak, iyi bir kültüre sahip olmak, ya da en üst düzeyde yönetici olmakla da hiiiç ilgisi yoktur. Çoğunlukla doğuştan var olabilecek bir yetenektir bu! Ailelerimizden bizlere, bizlerden de çocuklarımıza kalabilecek en büyük mirastır.
Kompleksli insanlar insan olmanın nasıl bir duygu olduğunun bilincine aslaa varamazlar. '' köprüyü geçene kadar ayıya dayı diyelim '' diye diye, açıkgözlü olduklarını sanarak işlerini yürütmeye çalışan gereksiz insan topluluğudur bunlar. Gerçek AYI olanın kendileri olduğunu bilmeden, bi ömür DAYI arayarak geçirirler günlerini.. Yaşamları boyunca '' Dünyayı ben yarattım '' edasıyla dolaşır dururlar. Arkalarından atılan kahkahalardan, sayısız edilen küfürlerden habersiz günden güne daha da çook büyüyen egolarıyla birlikte insan olduklarını düşünerek büyük bir yanılgıyla yaşamlarını sürdürürler..
Ama dedim ya; İNSAN OLABİLMEK GERÇEKTEN DE EN BÜYÜK SANATTIR. VE BU YETENEKTEN YOKSUNDUR BİR ÇOK KİŞİ. Ve bu korkunç gerçeğin farkına varmaksızın heba edilen yılların ardından, elinize geçecek hiçbir şey olmaması gerçeği de çook acı!