Bir baksan gözlerime acılar biter elbet Esaretine mahkum zihnimde kör bir sabır Kalbimi delip geçer sancı dolu bir illet Devasız derdine huzur verecek mi kabir Sevdayı, sesinden mi tanıdı sevdi gönlüm Yoksa, gözlerinde ki suskunluğa mı vurgun Sessiz bir nağme gibi geldiğinde bil ölüm Yüreğim söylenmemiş kelimelere kırgın Bir avuç huzur üfle gözümdeki yeşile Ömrüme güneş doğsun gönlüme bahar olsun Kehribar kokuları ruhuma huşu ile Düşsün kuru canıma cemre ile can bulsun Sığmaz ki hüzünlerim küçük avuçlarıma Elemleri mi, gecenin karasından aldım Doğsun güneşim artık nefsime suçlarıma Ben günahlarımı gönül yarasından aldım Özlemleri uyuttum bir tebessüm içinde Kelebek kanatlarım da olmaz hayallerim Ağlamaklı gülüşler hepsi neden niçin de Ağır bir yük taşıyor korkak ürkek hallerim 15.2.2014 |
Emine Şafak |