''Ağaç sizin sahip olmadığınız neye sahiptir ?'' Diye sordum.. Biri uzun dedi biri bunu hiç görmedim dedi... Ben '' bu ağaç sizin bilmediğiniz neyi biliyor''? diye sordum. Ağacın aklı yoktur düşünemez dediler. Olmadığını biliyorum'' herşeyin akla ihtiyacı olduğunu mu düşünüyorsunuz ? '' dedim. ''Bu ağaç ölmeyi bilmez. O yaşamayı bilir'' dedim. Bu ağaç Tohumdan gelir ve sadece büyür. Bu ağaç sizlerin büyük büyük annenizden önce de buradaydı sizden sonra da burada olacak. Ama biz bir balta ile bu ağacı devirip yakabiliriz dediler.
''Kesinlikle'' dedim.'' Ama bunu sadece siz bilirsiniz ve sadece siz ölürsünüz. Ağaç ise ölmeyi bilmez o sadece güneş ışığına doğru uzamayı bilir. Onun kavrayışı içinde yok olmak yoktur. O çok Zekidir. Adamlardan biri ''biz neden ölürüz ?'' dedi
''Çünkü biz kim olduğumuzu bilmiyoruz'' dedim. Biz nereden geldiğimizi ve neden var olduğumuzu bilmiyoruz. Onun için bu toprakların çöpü olup ölüyoruz.''
"'Peki biz neden kim olduğumuzu bilmiyoruz ?'' Dediler
'' Çünkü siz, bu ağaç gibi, içinizde neyin bulunduğunu düşünecek kadar çok yaşamadınız. Sizin düşünceleriniz her an değişir. Bu düşünceleri anladığınız da kendinizi asla düşünce yoluyla ölüme götürmeyeceksiniz.