Seni ilk gördüğümde olamaz bu demiştim
Hasretinin resmini yüzüne çizen kadın
Acısını bastırıp yüreğinin üstüne
Sevdası ellerinde gurbette gezen kadın
Farkı var mı içinde gece ile gündüzün
Yaralı bakışından eksilmez mi hiç hüzün
Gördüğüm günden beri bir an gülmedi yüzün
Gözleriyle maziye sitemler yazan kadın
Gönül sayfalarına bir aşk mührünü vurmuş
Yaşadığın bu sevda belli seni çok yormuş
Zaman aşk bittiğinde bakışlarında durmuş
Yolları nemli gözle özlemle süzen kadın
Tomurcukken açmayan güllere döneceksin
Bu gönül oyununu ne zaman yeneceksin
Bir mum sessizliğinde yanıp tükeneceksin
Yıllarca özlemini gönlünde ezen kadın
Adressiz mektuplarda ağlayan pul gibisin
Yaprağından ayrılmış kurumuş dal gibisin
Dalgalara direnen çaresiz sal gibisin
Hicran denizlerinde sahipsiz yüzen kadın
Kor ateş mi mutluluk uzanıp tutamadın
Bu kadar çok mu sevdin kalbinden atamadın
O seni hiç anmazken neden unutamadın
Böyle bir vefasıza kendini üzen kadın
Şevki Dinçal