Ey! Süslü kostümlerle, milletini soyanlar,
Taş devrinden bu yana, yerlerinde sayanlar,
Ey! Afrodit bozması, çırılçıplak bayanlar;
Sizler “çağdaş” oldunuz, bana kaldı yobazlık;
Ne kadar da gelişmiş, meğerse hokkabazlık...
Ey! Zinâ çöplüğünde, savrulan müsveddeler,
Kumarhâne düşkünü, beş yıldızlı züppeler,
Ey! Bostan korkuluğu, içleri boş cüppeler;
Sizler “çağdaş” oldunuz, bana kaldı yobazlık,
Ne kılıklara girmiş, meğerse hokkabazlık...
Ey! İkbâl kapısında, kartvizit dilenenler,
Haysiyet sınavında, ilk turda elenenler,
Ey! Zulüm tornasında, mazluma bilenenler;
Sizler “çağdaş” oldunuz, bana kaldı yobazlık,
Kimlerden mirâs kaldı, size bu hokkabazlık?
Ey! İnsan haklarını, gasp eden kara eller,
Benlik girdaplarında, mahşere akan seller,
Ey! Nâmus ve iffete, saplanan sivri diller;
Sizler “çağdaş” oldunuz, bana kaldı yobazlık,
Doğrusu yakışıyor, size bu hokkabazlık...
Ey! İşret müptelâsı, nefsine kul bedenler,
Kalça göbek atmayı, yaşamak zannedenler,
Ey! Şehvet çöllerinde, yolunu kaybedenler;
Sizler “çağdaş” oldunuz, bana kaldı yobazlık,
Hokkabazda bile yok, bu kadar hokkabazlık...
Cengiz Numanoğlu