Kendimi bir mekânda buldum geziniyorken,
’Geç şu arka masaya çök’ dediler dün gece.
Sensizlik orucuyla beynim kazınıyorken,
’Neyse derdin içini dök’ dediler dün gece.
Sağolsun iki garson hemen tezgâhı kurdu;
Harama helâl değdi, kadeh beyaza vurdu.
’Meze istemez’ dedim, ısrarla kavun verdi
’Sen hele şu dubleyi dik’ dediler dün gece.
Bağrıma köz düşeli üç yıl oluyor beyler...
O gün bu gün gözlerim böyle doluyor beyler...
Çınar zannettiğiniz içten soluyor beyler...
’Demek dala kin güden, kök’ dediler dün gece.
Tescillenmiş bir kadın çöreklendi masama,
Aklı sıra ortaklık edecekmiş tasama.
’Bakın bayan belki siz çok güzelsiniz ama;
Ben de aşığım!’ dedim, ’kek’ dediler dün gece.
Dibe vurmuş bardağım ar gelir umuduyla,
Peşpeşe doldurdular sır gelir umuduyla.
Buğulanmış gözüme fer gelir umuduyla
Nefes nefes -hoh- layıp, ’bak’ dediler dün gece.
’Tutuldunmu bir kere, aşk adamı kör eder
Bir ince hastalık var, ciğerinde yer eder.
Gideni düşünmenin mantığı ne birader?
Hayâli bile sana yük’ dediler dün gece.
Eski arkadaşların düştü aklıma birden.
Şule, Kübra, Muallâ... Bilhassa zilli Nurten.
Teker teker aradım, cevaplar aynı türden:
’Hiç mi sevmezdi?’ dedim, ’yok’ dediler dün gece.
Yaylı tambur kükredi, bam teline basıldı;
Her notada sen vardın. Bilmem nasıl fasıl dı!
Ufkum karıncalandı, tüm vücudum kasıldı
’Biraz daha dişini sık’ dediler dün gece.
’Hesabı getir’ dedim, ’Olur mu hiç?’ buyruldu.
’Ücretiniz ödendi, kalır mı hiç?’ buyruldu.
’Parayla hak yerini bulur mu hiç?’ buyruldu
’Cüzdanını cebine sok’ dediler dün gece.
Ali Erdinç