Gözlerin yeşil bir Ebâbil kuşu
Hışımla avını bulmak istiyor.
Pençesinde ağır intizar taşı
Allah ne verdiyse salmak istiyor.
Ama ben Ebrehe değilim gülüm
Yoksa ki; Onurdur elinden ölüm!
Sana söz ettiysem tutulsun dilim
Öfken ciğerimi delmek istiyor.
Ne fillerden ordum, ne de -şirk-im var
Bir Rabbim`den bir de senden korkum var
Ağzımda isminden yanık türküm var
Kanadın ezgimi bölmek istiyor.
Buhara çölüne dönen bu yürek,
Nazarından yanıp sönen bu yürek,
Korkundan köşeye sinen bu yürek
Hatası ne ise bilmek istiyor.
Kapa gözlerini, dursun Ebabil!
Bunca acımasız değildi Kabil.
Uğruna bahşolan ömre mukabil
Gözlerin kan döküp gülmek istiyor.
Ali ERDİNÇ