Vadesiz borçların vadesi olan
Erimiş kalmamış karın Erciyes
Terkidiyar eder vadesi dolan
Ben de gidiyorum yarın Erciyes
Dedim serin havan olsun nefesim
Lakin kursağımda kaldı hevesim
Bir başka güzeldin yılda dört mevsim
Yalan olmuş bütün varın Erciyes
Göz kamaştırırken heybetin kışın
Kapkara şimdi o bembeyaz döşün
Dökülmüş saçların kel olmuş başın
Ne beyaz kalmış ne kırın Erciyes
Uzak ufuklara dalmış gibisin
Küsüp de kendini salmış gibisin
Sevdiğinden uzak kalmış gibisin
Kalpte Ağrı mıdır yârin Erciyes
Çevirme yüzünü dön geriye bak
Sana söz diyen bu serseriye bak
Boynu bükük öksüz Kayseri’ye bak
Gözünde yok mudur ferin Erciyes
Alışkın değilim mahzun haline
Çekemeyenlerin düşme diline
Topla dizginleri alıp eline
Silkinip şöyle bir gerin Erciyes
Unutma hatırla eski çağları
Senin gölgendeydi Gesi Bağları
İçtimada bekler Toros Dağları
Sen kumandan onlar erin Erciyes
Ağlaya ağlaya gider ya insan
Sevdiğine sitem eder ya insan
Gönlünde bir sevda güder ya insan
O misal gönlümde yerin Erciyes
Başımıza vakti gelip yağan kar
Bana elem verir sanaysa vakar
Mülkî her haline gıptayla bakar
Sen yine beyaza sarın Erciyes
(Aslan AVŞARBEY)