Cirmin yok dünyada bir nokta kadar
Mana taşımazsın bir nükte kadar
Çıkıp geleceğim üç vakte kadar
O güne dek dokuz doğuradur sen!
Boğacak seni o döktüğün kanlar
Yakandan tutacak yaktığın canlar
Bu millet adamı gözünden anlar
Ben adamım diye bağıradur sen!
Şişinme çok güçlü tesirim diye
Dürüstlük en büyük kusurum diye
Gölgenden korkup da cesurum diye
Yiğitlik türküsü çağıradur sen!
Bırakıp atları ekine seyip
Ortalıkta dolaş müminim deyip
Allah’tan korkmadan kul hakkı yiyip
Utanmadan bir de geğiredur sen!
Elbet zelil olur iftira eden
Kulun ettiğidir kendiyle giden
Yediğin haramdan bulansın miden
İki büklüm olup öğüredur sen!
Sanma ki kurtardın bugünü dünü
Alırım hakkımı kıyamet günü
Çaldığın koyundan kırptığın yünü
Ganimet sayıp da eğiredur sen!
Bu fâni dünyanı etsen de mamur
Yapışmaz Mülkî’ye attığın çamur
Sütün bozuk maya tutmuyor hamur
Kan ile irini yoğuradur sen!
(Aslan AVŞARBEY)