İster yılan soksun ister kurt yesin
İnsandan uzağa salın da beni
Duyanlar öldü de kurtuldu desin
Kaldırıp bir taşa çalın da beni
Anlayan çıkmadı ruhtaki gizi
İçi beni yaktı dışı da sizi
Ölüm kirletmesin diye denizi
Boğun bir dağ başı gölünde beni
Herkes öze değil hep yüze baktı
Dostlarım hatamı başıma kaktı
Ya bir tuzak kurdu ya çelme taktı
Kim engel gördüyse yolunda beni
Mazrufu boş verip zarfı övdüler
Bu yanlış dediğim için sövdüler
Yetmedi ki ölsün diye dövdüler
İki bin on altı yılında beni
Çenemi tutamam geleni derim
Bu yüzden olmadı sığacak yerim
İki ileri bir geri giderim
Felek almış oynar elinde beni
Fark eden olmadı ben de insanım
Gülmedim ağladım hep yandı canım
Arayıp bulmasın nazlı cananım
Defterden kaydımı silin de beni
Dediler ezelden böyle buyruldu
Sana güle güle yollar ayrıldı
Gayri insanlardan sıdkım sıyrıldı
Savurun bir poyraz yelinde beni
Bir kere görmedik takdir üstlerden
Sınıfta kalmışım bütün testlerden
Mülkî’yim talebim budur dostlardan
Bırakın siz kendi halinde beni
Aslan AVŞARBEY