Rakınâme’nin sahibine…
Gerçek hazla dolana, bozuk bozadır rakı
Ruhu salim olana, çürük kozadır rakı.
Ağaç içse dallanmaz; hasma bile yollanmaz
İlim ehli kullanmaz; İlmi yozadır rakı.
İrade tutmaz ütü, iyiler olur kötü
Katıksız aptal sütü dense sezadır rakı.
Akıl tatile gider, hayatı berbat eder
Kullanan zokayı yer, cisme cezadır rakı.
İdraki olur yarı, kabak sanır hıyarı
Yol tutmayan, ayarı bozuk sazadır rakı.
Gitti sanılan keder, dönmek üzere gider
İnsanı rezil eder, aklı az’adır rakı.
Haz duymaz ham olmayan, ham hayale dalmayan
Aslını hiç bulmayan ferahfezadır rakı.
Gör ki kargadan beter, bülbülüm diye öter
Cihanı yarattım(!) der, ruhta kazadır rakı.
Muğlâk ucu, ortası; yok haddin sigortası
Belirsizdir rotası, siyah fezadır rakı.
Ekmişsin akla darı, kaçırmışsın ayarı
Benden sana uyarı, ebleh kaz’adır rakı.
Yüce Mevlâ indinde, Nebi’nin sünnetinde
İslâm akaidinde, gayr-i rızadır rakı.
Ağzı değeni kapar, tutulan ona tapar
Akili mecnun yapar, şeytanlı mâdır rakı
Kapatır inayete, set olur hidayete
Kavgaya, cinayete, bir merhabadır rakı.
Cemal der ki: Ey ahmak!.. Dön de örneklere bak!..
Başa inen bir tokmak, cana ezadır rakı.
Cemal Gören
20.09.2003