Fırtınalar önünde yelken kürek bırakıp
Girdiğim limanlarda dalgakıran sevgili
Korktuğum gecelerde aşk ateşini yakıp
Yanıbaşımda bir dağ gibi duran sevgili
Ey
Susamış gönlüme nehirler gibi akan
Her rüzgâr estiğinde başka bir bahar kokan
Dermansız yüreğimi sıkıp sıkıp bırakan
Kanı damarlarımda dolaştıran sevgili
Gözlerimin ışığı
Dizlerimin ferisin
Soframın duru suyu
Ak alnımın terisin
Sağ omzumun üstünde sevap yazan perisin
Başımdan her belâyı savuşturan sevgili
Erdal Ercin