Gönül duymuyorsun vah vahlarımı
Ah keşkelerimi
Eyvahlarımı
Sonra sen çekersin günahlarımı
Ağır vebalimi alırsın gönül
Bir gün can evinden bıkar giderim
Arkamı dönerim
Çıkar giderim
Kapıyı bacayı yıkar giderim
Ellerin koynunda kalırsın gönül
Aslında gerek yok kibrit çakmaya
Kıvılcım yetecek ateş yakmaya
Sen dünden hazırsın yoldan çıkmaya
Dilerim belanı bulursun gönül
Paslı mengeneye takarsın beni
Canın sıkıldıkça sıkarsın beni
Üç beş yıla kalmaz yıkarsın beni
Korkarım katilim olursun gönül
Erdal Ercin