Üzüm karası saçı canan, yürekti sözü
Kiminde bir kaç açı geçmişi yaktı, özü
Kadın gibi kadınca kimi dert, kimi şendi
Biraz gerip açınca d/erin çekimi dendi!
Kızılın her rengini denemişti telinde
Ararken aşk dengini sarhoş, keşti selinde
O, doğumdan ölüme güven deyip durmuştu
Şirke yenik dilime başın eğip vurmuştu!
Çakırdı, sarı güzel göz süzen bakışıyla
Yakan neseften özel loş gezen akışıyla
Lakin, diken yol tutup su misali akmadı
Önüne yeller katıp hoş bir yüzle bakmadı!
Kahverenginin tonu bu kadar mı yaraşır
Severdi herkes onu her giydiği yaraşır
Kime yüz sürdü ise dedi ki! Ah, kördüğüm
Tenimde mordan kese onlarda, vah gördüğüm!
Döndüğünce dilimin hemcinsimi inlettim
Yetmezse de elimin hemcinsimi dinlettim
Rab yaratmış katında anadır, hemde kadın
Nazlıdır fıtratında kadındır, demde kadın!
Gülsen Tunçkal