Sınıf öğretmeni çocukların uykuları üzerine bir araştırma yapıyordu.
Rüya görmenin insan ruhunu ne kadar rahatlattığını ve onlar için ne kadar gerekli olduğunu belirttikten sonra:
- Söyleyin bakalım! dedi. Bu gece ne gördünüz?
Çocuklar tek tek el kaldırarak rüyalarını anlatmaya başladılar. O haftaki rüyaların bir çoğu üç gün önce meydana gelen tren kazasıyla ilgiliydi. Bir de cinnet geçiren bir emeklinin karısı ve çocuklarını yol ortasında bıçaklaması ile.
Öğretmen arka sıralarda oturan bir öğrencinin el kaldırmadığını görünce ona doğru yaklaşıp:
- Hayrola arkadaş! dedi. Yoksa sen hiç rüya görmüyor musun?
- Elbette görüyorum! diye gülümsedi. Ama benim rüyalarım çok farklı.
- O zaman gördüğünü anlat! dedi öğretmen. Aynı şeyleri görmen gerekmiyor.
Küçük çocuk:
- Ben dedemle birlikte gittiğim balık avını gördüm! dedi. köyümüze yakın olan derede idik. Ve koca bir balık tutarak eve götürdük.
Öğretmen yaptığı çalışmayı bir sonraki dersinde de sürdürdü. O hafta görülen rüyaların bir çoğunda petrol zengini bir ülkenin bombalanması sırasında ölen yüzlerce çocuk vardı. Diğer rüyalar ise meşhur bir sarkicının ayağından vurulması ve iş adamlarından birinin kaçırılması ile ilgiliydi.
Öğretmen arka sıradaki öğrencinin bu sefer de el kaldırmadığını görerek yanına gitti ve ne rüya gördüğünü sordu.
Küçük çocuk dışarıdaki karlı dağlara bakıp:
- Geçen hafta bir çok kuzum doğdu dedi. Rüyamda onları dağın yamacındaki pınara götürmüştüm. Bu arada çiçeklerle konuşup gökyüzündeki kuşlarla yarıştım.
Onlar gibi uçuyordum havada.
Öğretmen araştırmasını biraz daha derinleştirdiğinde çocuğun kardeşlerinin de aynı türde rüyalar gördüğünü öğrendi. Hatta dedesi bile onlar gibiydi.
Sonunda merak edip:
- Hep bu türde rüyaları görmeniz çok harika! dedi. Sanki birer film gibi her biri. Yoksa bunun için bir formül mü var?
Küçük çocuk:
- Bilmiyorum öğretmenim! diye gülümsedi. Televizyon alamayacak kadar fakir olduğumuz için Allah bize bu filmleri gösteriyor olmalı.