İÇİMDEKİ FIRTINA
Her defasında iki el dolaşıyor, namahrem yerimde.
İklim değiştiriyor bedenim kendince
Hangi tanrıya inansam, hangi kula dert yansam
Başlıyor tenimde ufak tefek bir bezginlik.
Mor renkli menekşeler, ters yüz ediliyor yol boyunca
Bir kartpostal içinde kalıyor, sessizliğim
Gözlerim
Öyle bıkkın halde bakıyor ki
Bilinmez dağların erişilmez zirvesi
İp atsam tutunacak halde, içimdeki fırtınadan
Kemal Keçeli
