Gönderen Konu: Gül Yüzünü Diken Etme (Okunma sayısı 743 defa)

Özgür Kız · « : Eylül 06, 2018, 03:22:10 ÖS »

Bu bulutta nerden ağdı havaya?
Duam o ki, sel kesmesin yolları.
Küskün kuşum dönsün artık yuvaya,
Çiçeklensin gök zeytinin dalları.

Ölümün yosunu sarmış gölleri,
Kuğular hıçkırır kara düşlerde.
Solarken umudun beyaz gülleri.
Eski şamata yok mor gülüşlerde.

Sözlümdün sevdalım, caymak da niye,
Doğan ay'a perde germek iş midir?
Gözlerini dizdim gümüş siniye,
Bilesin ki yandığımın resmidir.

Sana doğru uçan bir kuştur saat;
Her tik-tak adınla bir düğüm atar.
Dokunan kumaşta yansır kâinat,
Mekikler koşarken baharat katar.

Kavle sadık yürek kapına düştü,
Bir gölge ışıkla oynarken dama.
Gönlüm gönül nimetini bölüştü,
Sıva sıcağını soğuk odama.

Dön bana yüzünü, dön de barışak,
Çözülsün buzullar muhabbetinden.
Dağılsın saçların hep başak başak;
İzin çıkar, tel tel devşireyim ben!

Bahaeddin KARAKOÇ (Kar Sesi- Ocak Yay. Ankara- 1983)

Bahattin Karakoç

Haberler:

Gönderen Konu: Gül Yüzünü Diken Etme (Okunma sayısı 743 defa)

Özgür Kız

Gül Yüzünü Diken Etme

Related Topics