Gönderen Konu: Ve Bu Andaç Şiir Kaldı  (Okunma sayısı 599 defa)

0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.

Çevrimdışı Özgür Kız

  • Özel Üye
  • *
  • İleti: 21541
  • Rep 3950
Ve Bu Andaç Şiir Kaldı
« : Eylül 06, 2018, 02:33:53 ÖS »
Benim ışıklı küremde ne mavi ne de al kaldı
Boşaldı bütün kovanlar, ne arı ne de bal kaldı.


Fırtınanın şiddetini anlatacak her söz eksik
Savruldu bütün yapraklar, ne sağlam kök ne dal kaldı.


Bağ viran, bağban çaresiz, çit çekmenin yararı ne,
Kader dağ koydu omuza, yürüyecek ne hâl kaldı?


Bel ince, bilekler ak gül, gözlerse yağmur ormanı
Ne o ince belde kuşak, ne de omuzda şal kaldı.


Kuğu boyunlu sevgilim, akşam sedef, sabah köpük
Gökte ayla bütünleşmiş, ne hasret ne visâl kaldı.


Tanklarla ezdi içimi, ahımı duymadan geçti
Ne onda insaftan eser, ne bende bir mecâl kaldı.


Kurtulunca her kesretten, tat aldım aşktan, hasretten
Bendeki ben'i buldum ben, ne Merih ne Zuhal kaldı.


Unuttum kuruyu yaşı, dağıttım doluyu boşu
Neyleyim toprağı taşı, gönlümde zü-l-celâl kaldı.


İlişkiler zincirinde eşyanın nabzını tuttum
Islık çalmayı unuttum, dilimde zü-l-cemâl kaldı


Çöl çiçeğinin ak düşü, çıktığı yerde battı su
Karakoç'un aynasında yârin yüzü zülâl kaldı...


Bahaeddin KARAKOÇ (Leyl ü Nehar Aşk – T.Diy.Vak.Yay. 1997 / ANKARA)


Bahattin Karakoç
 

 

Related Topics

  Konu / Başlatan Yanıt Son İleti
2 Yanıt
1102 Gösterim
Son İleti Eylül 29, 2018, 01:43:04 ÖS
Gönderen: Özgür Kız
2 Yanıt
1567 Gösterim
Son İleti Kasım 17, 2016, 01:54:17 ÖS
Gönderen: вαşκαп
2 Yanıt
1104 Gösterim
Son İleti Eylül 29, 2018, 01:42:53 ÖS
Gönderen: Özgür Kız