Gönderen Konu: Leylâ Vü Mecnûn 2801-2900  (Okunma sayısı 628 defa)

0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.

Çevrimdışı Özgür Kız

  • Özel Üye
  • *
  • İleti: 21541
  • Rep 3950
Leylâ Vü Mecnûn 2801-2900
« : Ekim 04, 2018, 02:58:38 ÖS »
Âvâzı idi besî mülâyim
Üslûbı dürüst usûli kâim

Tahrîr ile her çekende âvâz
Kuşlara dutardı râh-ı pervâz


Gâhî gazel ü gehî kasîde
İnşâ kılup ol sitem-resîde

Sûz ile ohurdı gâh ü bî-gâh
Bir niçe azîz anunla hem-râh


Yazarlar idi tamâm şi‘rin
Ohurlar idi müdâm şi‘rin

Âlemlere ol garîb ü mehcûr
Ekser bu sebebden oldı meşhûr

Âvâzı vü zihni vü cemâli
Kılmışdı mukayyed ehl-i hâli


Kim olsa bu üç kemâle kâbil
Demek olur ana zât-ı kâmil

Peyveste kılup kemâlin izhâr
Bu beytleri kılurdı tekrâr

Bu gazel Mecnûn dilindendür
Biz cihân ma‘mûresin ma‘nîde vîrân bilmişüz
Âfiyet gencin bu vîrân içre pinhân bilmişüz


Ger özin dânâ bilür taklîd ile sûret-perest
Âlem-i tahkîkde biz anı nâ-dân bilmüşüz

Bî-haberler şerbet-i râhat bilürler bâdeni
Biz hakîm-i vaktüz anı tökmişüz kan bilmişüz


Bilmüşüz kim mülk-i âlem kimseye kılmaz vefâ
Ol zamandan kim anı mülk-i Süleyman bilmişüz

Ayru bilmişsen Fuzûlî mescidi meyhâneden
Sehv imiş ol kim seni biz ehl-i irfân bilmişüz

Bu Leylînün bahâr-ı ömrine hazân erdüğidür ve Gül-bün-i hayâtına sarsar-ı noksân yetdüğidür
Sâkî göze geldi neş’e-i mey
Bir niçe kadeh yürüt peyâpey


Azm-i tarab etdük ihtimâm et
Zevkin tarab ehlinün tamâm et

Bezm ehline câm-ı lâle-gûn dut
Ammâ mana cümleden füzûn dut


Zîrâ ki henûz nîm-mestem
Gam silsilesine pây-bestem

Hoşdur tarab ehlinün bu bezmi
Dağılmağa olmasaydı azmi


Hoşdur ferah ehlinün bisâtı
Olsaydı sebât-ı inbisâtı

Târîh-nüvîs-i hâl-i eyyâm
Bu kıssaya beyle verdi itmâm

Kim vasldan olmayup tesellî
Mecnûndan olanda dûr Leylî

Kesmişdi teallukın cihândan
Kat‘-ı nazar eylemişdi cândan


Bir fasl ki dest-i gâret-i dey
Gül-zâr bisâtın eyledi tayy
Mâtem-kede oldı arsa-i bâğ
Mâtemde sürûd nâle-i zâğ


Leylâ kimi oldı lâle mestûr
Mecnûn kimi şâh-ı ergavân ‘ûr


Renc-i yerekandan oldı eşcâr
Lerzân ü zaîf ü zerd-ruhsâr

Söndi gül ü lâlenün çerâğı
Sarsar yeli zulmet etdi bâğı

Gül bîm-i taarruz-ı havâdan
Lâle sitem-i dem-i sabâdan


Rahtını yaşurdı bağlarda
La‘lini itürdi dağlarda

Bir mâr misâli oldı her nehr
Her nehrde su mesâbe-i zehr

Yel âb-ı hayâtı âteş oldı
Âteş yel içinde dil-keş oldı

Gökden yere yetdüğinde bârân
Her katra olup misâl-i peykân


Gûyâ ki yetürdi bâğa bî-dâd
Kim şu‘bede-i taharrük-i bâd

Bir sihr ile âbı âhen etdi
Andan ten-i bâğa cevşen etdi


Bir gün bu havâda Leylî-i zâr
Gam def‘ine etdi meyl-i gül-zâr

Gördi gül ü lâleden eser yoh
Envâ‘-ı şecerde berg ü ber yoh

Sahn-ı çemenün safâsı getmiş
Noksân-ı safâ kemâle yetmiş

Ne sebze teninde tâb kalmış
Ne berg yüzinde âb kalmış


Mâtemkede gördi bûstânı
Rikkat odına dutuşdı cânı

Sûz-ı ciğer ile yana yana
Şerh etdi gamını bûstâna

K’ey bâğ nedür bu âh-ı serdün
Men hasteye zâhir eyle derdün

Men dahi senün kimi nizârem
Bir gülden ırağ zerd ü zârem

Ne devlet-i kurbine kabûlüm
Ne ravza-i kûyşına vusûlüm


Sen gerçi hazânasen giriftâr
Elbette bahâra yetmeğün var

Ümmîd-i visâl mende yohdur
Senden gam ü gussa mende çohdur


Arturdı gam ağladukça derdin
Giryân göğe dutdı rûy-ı zerdin


Bu Leylînün anasına vasiyyet etdüğidür ve Dûst yâdiyle dünyâdan getdüğidür
Ma‘bûdına arza kıldı râzın
Bildürdi gönüldeki niyâzın


K’ey hâkim-i arsa-i kıyâmet
Sultân-ı serîr-i istidâmet

Nevmîdliğ âteşine yandum
Bi’llâh bu vücûddan usandum

Çün dûst yanında nâ-kabûlem
Bi’llâh bu hayatdan melûlem


Men şem‘-i şeb-i firâk-ı yârem
Sûzân ü siyâh-rûzgârem

Yandurdı meni cefâ-yı âlem
Dinlemezem ölmeyince bir dem

Derdüm ki vücûdum olsa bâkî
Şâyed düşe vasl ittifâkı


Pertev bırahanda âftâbum
Bildüm ki vücûd imiş hicâbum

Yâ Rab meni et fenâya mülhak
Kim râh-ı fenâ imiş reh-i Hak


Pâk idi duası etdi te’sîr
Fi’l-hâl mizâcı buldı tağyîr


Te’sîr-i havâ-yı nâ-münâsib
Terkîbine za‘f kıldı gâlip

Geldükçe ziyâde oldı derdi
Teb-lerze ferâgatin giderdi

Mahv oldı teb içre ol perî-veş
Bir şem‘ kimi ki göre âteş

Eksildi arakda hüsni tâbı
Bir gül kimi kim geder gül-âbı


Za‘f-ı teni ol makâma yetdi
Kim bister içinde cismi itdi

Bisterde taleb kılan nişânın
Görmezdi vücûd-ı nâ-tüvânın


Ref‘ oldı nişâne-i selâmet
Mevtine görindi min alâmet

Azm eyledi olmağa müsâfir
Rihlet eseri çü oldı zâhir

Ref‘ etdi hicâb-ı ihtirâzın
Fâş etdi anaya gizlü râzın


K’ey derd-i dilüm devâsı ane
Şem‘-i emelüm ziyâsı ane

Gam gizlemek ile câna yetdüm
Tâ mümkin idi tahammül etdüm

Hâlâ ki mukarrer oldı getmek
Farz oldı bu sırrı zâhir etmek


Olsun sana ey zaîfe rûşen
Kim tîğ-i hevâ helâkiyem men

Cismümde yoh özge derd tâbı
İllâ gam-ı aşk ıztırâbı


Men âşık-ı zâr ü bî-nevâyem
Bir mâh-likâya mübtelâyem

Sevdâsı ile yoh oldı varum
Geçdi hevesiyle rûzgârum

Çoh ârzû eyledüm cemâlin
Bir gün görebilmedüm visâlin

Hâlâ gederek gönülde sûzı
Elden ne gelür bu idi rûzî


Ancak değülem men-i perişân
Ol yâr gamında zâr ü giryân

Ol hem men-i zâra mübtelâdur
Ser-geşte-i vâdî-i belâdur

Mendendür anun cünûnı efzûn
Kays iken olupdur adı Mecnûn


Dâim geçürür gamumda eyyâm
Bir gün ana hâsıl olmayup kâm

Rüsvâ-yı zemâne oldı menden
Âfâka fesâne oldı menden

Bîhûde değül figân ü âhı
Yahmaz mı meni anun günâhı

Men kim gederem bu hâk-dândan
Derdüm bu ki şerm-sârem andan


Ey mûnis-i rûzgârum ane
Gam-hârum ü gam-güsârum ane

Men dâr-ı bekâya azm edende
Dünyâya vedâ edüp gedende

Mensüz çeküp âhlar figânlar
Sahrâlara düşdüğün zamanlar


Düşse yolun ol olan diyâra
Arz-ı gamum eyle ol figâra

Zinhâr ana olanda vâsıl
Hoş kimsedür andan olma gafil


Düş ayağına rızâsın iste
Men mücrim içün duâsın iste

Arz eyle ki ey vefâlu dildâr
Cân verdi yolunda Leylî-i zâr


Aşkunda yerine yetdi lâfı
Da‘vâsınun olmadı hilâfı

Söyle men-i zâr ü mübtelâdan
K’ey aşkda lâf eden belâdan

Halvet-geh-i ünse mahrem oldum
Âzâde vü şâd ü hurrem oldum


Sen hem gelegör teallül etme
Men muntazırem tegâfül etme

Ger sâdık isen bu yolda sen hem
Sabr eyleme eyle terk-i âlem

Gel kâm-ı dil ile olalum yâr
Bir yerde ki yohdur anda ağyâr

Dâim olalum bir evde hem-râz
Kim çıhmaya daşra andan âvâz


Hoş menzil-i emne bulmışem râh
Bî-ta‘ne-i dûst ü cevr-i bed-hâh

Menden seni eylemek haber-dâr
Bismillâh eğer irâdetün var


Çün kıldı vasiyyetini âhir
Azm-i sefer etdi ol müsâfir

Yâd eyledi yâr-ı mihr-bânın
Vasl ârzûsiyle verdi cânın



Fuzuli
 

 

Related Topics

  Konu / Başlatan Yanıt Son İleti
0 Yanıt
658 Gösterim
Son İleti Eylül 07, 2018, 09:02:22 ÖS
Gönderen: Özgür Kız
0 Yanıt
677 Gösterim
Son İleti Ekim 04, 2018, 02:15:25 ÖS
Gönderen: Özgür Kız
0 Yanıt
780 Gösterim
Son İleti Ekim 04, 2018, 02:44:59 ÖS
Gönderen: Özgür Kız