Artık selam vermeye korkuyoruz.
günaydın demeye
Çekinir olduk.
Tebessüm etmek desen
Tehlikeli yasak günümüzde.

Çünki insanlar çok değişti artık.
Selam versen almıyorlar.
Sanırım borclu çıkmaktan korkuyorlar.
Günaydın desen hangi gün diye soruyorlar.
Heleki tebessüm etmek
hic hayra alamet degil buğünlerde.

Zira insanlar sevgiyi saygıyı unuttu.
Kimsenin kimseye tahammülü yok artık.
Ilkbahar misali insanlar kalmadı.
Hani o samimi içten sıcak sevgi dolu.
Merhametli vijdanlı duyarlı güzel insanlar.

Şimdilerde herkes kara kış misali.
Soğuk yüzlerine bakan zemheride
Ayaza keser.öyle bir soğuklukki bu.
Ben deyim tedirginlik.siz deyin kibir vs.
Korkuyoruz selamlaşmaya ürkek bir
Güvercin misali uzaktan bakışiyoruz.

Yaklaşmaya bir adım atmaya cesaretimiz yok.
Biz her gecen gün birbirimizden uzaklaşiyoruz.
Toplum olarak sanki
yabancılaşıyoruz birbirimize. Inadina yalnızlaşıyoruz.
Bizi bu hale kimler nasıl  getirdi.?
Ve hangi ara bizler bu kadar duyarsız olduk.?
Sanırım farkında olmadan biz bizi kaybediyoruz.
Özümüzü sevgimizi merhametimizi.
Manayı yitirip maddeye yöneldik hepimiz..
Hani derlerya Allah sonumuzu hayretsin.
Bilmem bu gidişin sonu hayırmıki.
Umalımki öyle olsun.yoksa bizler malesef
Ruhsuz duygusuz birer robota dönüşüyoruz.
Hemde hiç farkında olmadan..

Güler Erdem
12..12..2017