Bir kadın
Oturmuş en kuytu bir masaya
Karşısına almış hayallerini
Gözünden filizlenen umutlarını


Karıştırmış rüyalarına
Dilinde bir şarkı
Sımsıkı sarılmış hasretine
Sanki cama vuran rüzgârın uğultusuyla

Hatıralarına gam vuran yalnızlığını uğurluyor
Çaresizliğiyle Tokuşturduğu bardakları
Kaderine inat kırıyor
Yüreğinden bıraktığı sancısıyla

Durdu kolundaki saati
Defterine yazdığı şiirkeri okurken
Sanki etrafına serpiyordu siyah gülleri

Sigarası yakarken içine çekerken
Pişmanlıklarını üflüyordu
Söndürüyordu yarınlarda
Yaşanmamış aşklarını
 
Mahmut Çiçekdağı