Yine sensizliğin hüzün dökmeleriyle
Hasret çığlıklarıyla sokaktayım
Etraf kalabalık curcuna
Ama ben kimsesiz sokak ortasındayım
Berduş düşmeli sevdamın kaybolmalarına
Gökyüzü ağlıyor yüreğimi küllerle saklıyor
Upuzun uçsuz bucaksız hayallerim
Çıkmaz bir köşede karanlıkta kaybettim
Ve de düşlerimi üşüttüm
Bilmediğim bir yerde
Kerpici dökük bir evin
Buğu camına yazdım
Birkaç dize bir de ismini
Silmedim seni orada bıraktım
Ardından
Elimdeki sigaramın katranlı kederlerini
Uçurdum
Kuşlar, kediler, köpekler hatta börtü böcekler
Rengârenk
Yolun kenarda sessiz
Sanki yalnızlığımı kutluyorlar
Ağaçlar sallanıyor sensizliğin gölgesinin üstüne
Lakin yapraklarını dökmüyorlar
Sol tarafımı serinletiyorlar
Çöp bidonun, evimin önü bile tertemiz gazete kâğıtları
Uçmuyorlar
Korna ile veda ediyor
Dudağımdaki kelimeler