Geri dönmeyeceğim


Ağlayarak iç çekerek oturdum
Senin kokun olan kanepeye
Yırtım tüm resimleri anıları
Soldurdum seninle olan hayallerimi

Baktım aynaya gözlerimde seni görünce
Aynayı kırdım seni gözlerimden yüreğimden
Çıkarıp bir kenara attım
Üşüyen yalnızlığımı sen le değil

Sensiz yeni günle ısıttım
Hüzün tarlasına ektim sensizliği
Hasat zamanı gelince seni toplamayacağım kurutacağım
Hava su güneş gibiydin sensizde bile

Gittiğim her yerde benimleydin
Seni ömrüme feryatlarımla adamıştım
Sönmeyen alevin külü gibi yaksan da
Geri dönmeyeceğim

Kalbimin en kutsal mekân da salkıyacağım
Titrek dudaklarımda son defa isimi seslenerek ufuklara
Hıçkırıklarım acıtsa da gırtlağımı dayanacağım
Yüreğimin Bir kenarında sakladığım çocukla

Cebimdeki gözyaşlarımın hasretle ıslattığı son resimle
Bir nehir gibi sensizlikte akıp gidiyorum
Bu aşk burada biter gülüm bu baki sensizlikte yol alır
Hicran teellüm ü hediye sanarak gidiyorum
Orkide kokulu nergisim

Elem duyma. Kederlenme. Tasalanma.

Hicran Ayrılık. Unutulmaz acı, keder
Şair Mahmut Baki
 
Mahmut Çiçekdağı