Sevgi insanı büyüten duygudur
Sevmek insanın muhtaç oldugu
Bir kanatdır
Gökyüzü gibi uzak ve yakındır
Çocukluğun sende saklayan
Saflığını bir kenara atan duygudur

Seviyorum desen de kadar
Çiçekler uzatsan kelimelerde
Aşk yeşertsen de 
Yüreğime ilmik ilmik dolansan da
Ne konarsan konsanda ömrüme
Yüreğime ömrüme attığın mutluluk
Sığmıyor güvenin yok sevdama
İnan nefesimde filizlenen aşkın kurun
İçini kemirir bana bıraktığın Güvensizliğin
Sevdalarımda açan yedi veren renkleri solduruyorsun
Artık sözüm yok bıraktım her şeyi gidiyorum
Sensizliğin örüme saplanmalarıyla
 Özlemlerimi kanatmasıyla
Sevdama yüklediğin güvensizliğin ağırlıklarıyla
 gidiyorum