|kaç defa oturdum masaya
Kadehleri tokuşturdum karşımdaki sensizliğinle
Yutkunduğum hayallerin enkazının altında kaldım
Düşlerimi gecemin karanlığa gömdüm
Ksç defa özlem kokulu şiirler yazdım
Ksç defa ağlayarak yırtıp attım
Hatıraların arasında isminin baş harflerini
Çıkardım
Sevdamın izlerine sardım
Hasretinin nabzını durdurdum
Yüregimden söküp attım çöplere
Ama her defasında tekrar, tekrar
Topladım
Her gece dinliyorum sessizce yarının çığlıklarını
Günlerce  hatta aylarca bekledim seni
Duyacak gibi oluyorum
Vakit tamam sesiyle bölüp atıyorum
Sensizliğini
Umutlarım gündoğumu gibi doğunca
Nefesime Ümitlerimi yırtıp atıyorum
Attıkça düşüyor hayallerim tekrar, tekrar
Topluyorum
Bırakıyorum odamın köşesine
Titredikçe parmakşstım tutmuyor kalemleri
Yazmıyorum başlangıçları
Ama kekeleyen sözlerim günbatımıyla noktayı koyuyor
Hoşçakal