NE GÜZEL
Gündüzleri yetmiyor seni düşünmek
Geceleri de kalkıyorum seni yaşamaya artık
Bana bıraktığın acıların kum tanesi kadar küçük
Mutluluğun gökkuşağındaki renkler gibi büyük
Hayal kurmak istersen ayaklarım götürür
Kaldırımların boşluk soğuğuna üzerime yazarsın
Sensizliğin rüzgârları beni sensizliğin meyhanesi savurur
Eğer birini seversen yüreğine onu özgür bırakasın
Dün bugün yarın biraz daha fazla dolduracağın seni içime
Seni yaşayacağım dertlerindeki melankolik yangınlarla
Gözlerinin hüzün yansımalarınla aşkımı alacağın bir nefesle
Bendeki sensizliğin iğneleri battı anılarıma
Gursagımdaki sensizliğine ağlamak ne güzel
Seni serinletmek özlem ırmaklarında ne güzel
Yokluğunun korlanmış ateşinle yok olmak ne güzel
Seni seviyorum diyebilmek yalan olsada aynalarda ne güzel
Seni içimde barındırmak acını sevincini ölme katmak
Yazdığım şiirde şarkılarda seni tekrar etmek
Okuduğum romanlarda senle karşılaşmak
Aşkın fazla mesaisine senle merhaba demek ne güzel