Kimsesiz yüklü halde sokak ortasındayım
Özlemlerin yüreğe hüzünlü saplamalarıyla
Arkama bakmadan yapayalnız yürüyorum
Hasret vurmalarıyla kimsesiz yürüyorum



Kara bulutlar sarmış hayallerimi yürüyorum
Düşlerimin anılarımı sızlatmasıyla yarınlara
Sapladığın ayrılık üşütmesiyle yürüyorum
Kaldırımların sensizlik soğuğuyla ay ışığıyla


Ben sende sen bende kimsesiz yürüyorum
Sokak ortasında yıldızlarda seni seyrederek
Kelimelerdeki seni gözyaşımla sararak yürüyorum
Ayak seslerimdeki hüsran dolanmasını çözerek


Ben yalnız senle hançer saplamanla yürüyorum
Sensizliğinle kimsesiz yıkık dökük yürüyorum
Yolun sonunda başında vuslatı arayarak yürüyorum
Sensizliğin ateşine gözlerimin idam sehpasına yürüyorum
 
Mahmut Çiçekdağı