BEN OLMAYACAĞIM
Issız bir dağın,
Eteğinde arıyorum seni,
Hallaç pamuğu gibi,
Savuruyor,saçlarımı,
Yönsüz rüzğarlar.
Tepesine bakıyorum dağın,
Zirvesine çökmüş beyazlar.
Korkuyorum,
Bitirecek beni galiba,
Üstüme üstüme,
Gelen karlar.
Ve aniden bozuluyor sessizlik,
Bir çığ düşüyor üstüme,
Kaçacak yerde bulamıyorum,
Tonlarca karın altında kalıyorum.
Daralıyor göğsüm,
Üşüyor bedenim,
Bir ağırlık çöküyor,
Üstüme.
Karlar doluyor,
Göz bebeklerime.
Can havliyle,
Söyleniyorum,kendi kendime,
Tanrım medet diye.
İşte;
Sıfırın altında,
Bilmem kaç derecede,
Durdu,kan dolaşımım.
Birazdan ,
Buzdan adam olacağım.
Yine güneş doğacak,
Yine ırmaklar akacak,
Yine dünya dönüp,
Duracak,
Lakin ,
İçin de ben olmayacağım.
MEHMET EMİN TURGUT/İZMİR