BİLMECE GİBİSİN
Bir türlü çözemediğim,
Üç bilinmeyenli,
Denklem gibisin.
Bazen gökyüzünde,
Pırıl pırıl yıldızlar,
Bazen gülümseyen ay,
Bazende bulut,
Salkımları gibisin.
Bunaltıcı akşamlarda,
Ilık bir meltem,
Çatlamış,toprağa,
Usulca düşen,
Tatlı bir yağmur,
Yaz sıcağında,
Üşüten,karlar gibisin.
Kah bir dalda,
Boy vermiş,tomurcuk,
Kah gül dalında,
Haylaz bir sarmaşık,
En çokta,
Yürekleri acıtan,
Pusuya yatmış,
Bir diken gibisin.
Bazen kendini,
Zehirleyen,
Sağır bir akrep,
Bazen kendini zulalamış,
Kör bir yılan,
Bazen de sevdaya,
Yelken açmış,
Bir güvercin gibisin.
Bir türlü anlayamadım,
Sahi sen,hangisisin,
Ne o yüzün düştü,
Niye sessizsin,
O zaman ben,söyleyeyim,
Bence sen,
Tarihe not düşülmemiş,
Bir bilmece gibisin...
Mehmet Emin Turgut İZMİR