GÖZLERİN DÜŞMÜŞ GECEYE

Geçip,gidiyordum,
Hüznün üstüne,
Çöktüğü,
Karanlığın içinden,
Kurşun kadar ağır,
Bir efkar akşamıydı,
Kör karanlığa,
Ve yağan,
Yağmura inat,
Uzakta parlayan,
Bir ışık,
Yumağı vardı.

Oysa sokak,
Lambaları sönmüş,
Ay,uykuda,
Yıldızlar,firardaydı,
Yürüdüm,ışığın,
Geldiği,yöne,
Bir ses düştü,
Dilimden geceye,
Aman! Tanrım,
O da ne?
Gördüğüme,inanamadım,
Meğerse gözlerin,
Düşmüş,geceye...

MEHMET EMİN TURGUT/İZMİR