AKŞAMCILAR

Gün batımda başlar,
İçlerinde ki sancı,
İple çekerler akşamları,
Yoldaşlarıdır şarapla,rakı,
Biz böyle biliriz akşamcıları.

Kederle dem vururlar,
Kırık,dökük hatıralardan,
Efkar yansır yarılanmış,bardaklardan,
Her öykü acıdır,
Muhatabını ağlatır,
Gözlerde yaş,dillerde,
Acı bir tortu kalır.

Kar altındadır umutları,
Mutluluk olmamıştır,durakları,
Meyhanedir tek dostlar
Elem sarar hep onları,
Akar kadehlere,
Nemlenmiş kirpiklerden,göz damlaları.

Bu hayat kavgasında,
Kime ne düşerse düşsün,
Hüzün düşer onlara,
Demem o ki,bir yudum sevgi,
Bir tutam dostluk sunmalı,
Kimliksiz akşamcılara...

MEHMET EMİN TURGUT/İZMİR