GÜL İLE BÜLBÜL ‘ÜN AŞKI 

Bir büyük kapıdan vardım. 
Sonsuzluk kervanının gül bahçesine.
Baktım ki; karşımda iki kanarya, 
İki kanarya ve bir de bülbül… 
Bülbül, ilan ederken aşkını beyaz güle
Kanaryalar, sende kimsin dediler bülbüle,
Güzeller güzeli, o masum, temiz   
Beyaz güle vurulmuştu bülbül…   
Beyaz gülde bülbüle aşık olmuştu.   
Birdenbire büyük, derin bir sevgiyle.   
Kanaryalar, kalakalmışlardı sessizce.
Bu büyük aşk karşısında, 
Geri çekilmişlerdi çaresizlik içinde.   
Kanat çırparak süzüldüler gökyüzünde. 
İnanmak zorunda kaldılar onların,   
Büyük sevgilerine…
Bülbül, yavaşça kondu güle.
Fısıldadı, güle sessizce. 
Gülüştüler aşk kazandı diye.   
Kavuştular nihayetinde,
Bir daha ayrılmamak üzere.

MERAL İŞLEYEN  TUFAN