Gönderen Konu: RÜZGARIN ÖFKESİ  (Okunma sayısı 548 defa)

0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.

Çevrimdışı Meral İşleyen Tufan

  • Şair - Yorumcu
  • *
  • İleti: 72
  • Rep 0
  • Cinsiyet: Bayan
RÜZGARIN ÖFKESİ
« : Nisan 04, 2019, 11:41:11 ÖÖ »
RÜZGARIN ÖFKESİ
Aylardan Mart ve ayın on dördü,
Günlerdense Salı.
Yıllardan iki bin altı ve
Ve kışın tam koyusu.
Havada yağmur,rüzgarda cabası…
Rüzgar öylesine delicesine esiyor ki;
Sokaklardan evlerin içlerine,
Öfkesini kusuyor adeta…
Sokaklarda sessizlik alabildiğince,
Kış olduğu için belki de.
Arada sırada köpeklerin havlamaları,
Ve akşamüstü,
Okuldan dönen çocukların sesleri.
Sanki hiç kimseler yaşamıyor buralarda…
Rüzgarla benim dışımda.
İçim ürperiyor ara sıra,
Rüzgarın şiddeti karşısında.
Hafifliyor sonra yağmur.
Ve yavaş yavaş çiselemeye bırakıyor kendini.
Her şey tekrar eski haline dönmeye başlıyor.
Rüzgar ,öfkesini yeniyor.
Rüzgar , alıp başını gidiyor.
Bir başka yere…
Çocuklar dışarıya top oynamaya çıkıyorlar.
Güneş insana umut vermeye,
Ve içini ısıtmaya başlıyor.
Mis gibi toprak,yağmur kokusu yayılıyor.
Gökkuşağı beliriyor bir ara.
Sokaklardaki sessizlik alıp başını gidiyor.
Her şey tekrar eski haline dönmeye başlıyor.
Rüzgar yanına öfkesinide alıp gidiyor.
Başka diyarlara…
MERAL   İŞLEYEN
(14.03.2006)