KARAM
sultanahmette
akşam olmak üzere
kapalı çarşının loş ışıkları
parlıyor uzaklarda
birer birer
yuvalarına dönüyor
 alacakaranlık kuşları
ve yorgun balıkçıların
naraları yankılanıyor
rıhtımda
yine sen dönmeyenimsin
o an hasretim
yüregimi daglıyor
çaresizlik kenetleniyor
bakışlarıma
sevdigim gel diyorum
sevdigim dön diyorum
her neredeysen
ateşe ateşe çalıyor
yüregim o an
kederlere
dertlere çalıyor
kırkikindi yagmurlarını
aratmıyor gözyşlarım
dön diyorum
gel diyorum
karam gel
ama sen hala yoksun
bir hüzün hançeri saplanıyor bagrıma
tılsımı
sönmüş bir yalnızlık
mabedine dönüyor
yüregim
içime yoklugunun acısı çöküyor
apansızca
ah karam neredesin
kaderimize mi yazıldı bu ayrılık
bahtımızamı
alnımıza mı
ah karam ah
şimdi yoksun
neden dönmüyorsun
neden gelmiyorsun
hani demiştin ya
ikinci sonbahara
gelirim
aradan
aylar geçti
kaç sonbahar geçti ömrümüzden
sen hala yoksun
yüregim acıyor şimdi
avucumda güller soluyor
can çekişiyor ümidim
içimde bir hicran haykırıyor duyuyormusun
gel ey karam
dön ey karam
gel
ama yetim bir çıglık bu
tükenmeye mahkum
bir haykırış bu
şimdi isyansı naralarda
solan güller gibiyim
dilimde bir yalnızlık şarkısı
karanlıgın koynunda ben yaralıyım
sol yanıma
paslı bir hasret hançeri saplanmış
yüregim yüregim kanıyor
gözlerimden yaşlar düşmüş
bagrım bagrım yanıyor
güz mevsimi gibi solgun şu kalbim
çaresizce haykırıyor
karam herşeyim...
yoklugun kör ve dipsiz bir kuyu
senin olmadıgın her an
prangalara vuruluyor ümidim
keşke yazmasaydı kader
olmasaydı sonumuz böyle
ah karam ah
sahipsiz isimsiz artık bana sevmek
ama yinede
unutulmuyor o gözlerin o kokun o sıcaklıgın
unutulmuyor
her soluk alışımda sanki sen varsın
nefes nefes aşkın var
solgun güller sokagına
yagmur yagıyor şimdi
bense karam
o gecenin koynunda yalnız ve çaresiz
bir hüzün nöbetindeyim
sanki bir köşe başından
her an çıkıp geleceksin
sanki ellerimden tutacaksın
bana aşkım diyeceksin
ama ta içime mıhlanmış
bir hayal bu sadece
sen düş yüzlü yalnızlıgımı
nereden nereden bileceksin ki
öyle ya
üstünden kırk bahar geçmiş be karam
aramamışsın sormamışsın
yaşamışım ölmüşüm hiç bilmemişsin
ama deme deme be karam
bendeki bu suskunlugun
aslında
seni sevmek oldugunu
seni yaşamak oldugunu
seni unutamamak oldugunu
bilmiyordum bilmiyordum  deme
deme be karam
mücahit şen