gökteki meleklerin
duasıydı aşkımız
bir sevda ismi
vardı yüregimizde...
önce özlem
sonra aşk vardı
kaderimizde
ama
ansızın bir elveda
süzüldü kirpiklerimize
hani
sevdamızın
yüregi sır gözleri kördü
hani
sevdamızın
yüregi kor gözleri sel di
hani sevdamızın
yüregi aşk gözleri biz di
yar şimdi
bir ölüm gibi
suskun ikimize
kavuşmak
ayrılıgın karanlıgı
sarmış ellerimizi
ayrılıgın agrısı
sarmış bedenimizi
ayrılıgın hüznü sarmış kalbimizi....
kanter içinde uyanıyor
acımız
yüregimiz kanıyor hasretle
ama yar şimdi
ay ışını suskun
sabah olmak bilmiyor
gün dogmak bilmiyor
gece bitmek bilmiyor
yüregimiz kederde
aklımız firari,deli
çok çok uzak
mevsimlerde kalmış
mutlulugumuz
hani ellerimizin
ulaşamadıgı
yüregimizin
dokunamadıgı
fikrimizin almadıgı
çok uzak
yerlerde saklı huzurumuz
şu kaderimize
mıhlanmış
bir düş kuyusu var ya
aşkımıza mühürlü
sana ve bana
yazılmış
bir veda mektubu
var ya
o söyledigimiz
elimizi kolumuzu baglayan
yaşaması
çok çok çok
zor olan
bir elveda sözümüz
varya
mücahit şen tekirdag