AŞK SENDİN

Uzun zaman önceydi… 
Seni sevmiştim
Sanki…
Sanki, tamamlamıştık bir birimizi
Aslında biliyor musun?
Vazgeçilmezim...
Vazgeçmediğim!
Zaman akıp gitse de
Bende sana dair hiç bir şey değişmedi
Elimde yine kağıt kalem,
Yazmaktayım sana olan sevdamı…
Meğer ne çok sevmiş, ne de çok özlermişim seni
Duygularım…
Duygularım, nasıl da girmiş bir birine yokluğunda
Yüreğime ne kızgınlık hakim
Ne de sevinç…
Yüzümde ilginç bir tebessüm
Yüreğimde de sadece kırgınlık var
Oda geçer zamanla…
O da geçer…
*
Bu gece misafirlerim var,
Küf kokulu karanlık odamda,
Hayalin hariç, her şey tamam!
Mum ışığı ve soğuk şarabım,
Ayağı kırık masam, bir de tabure…
Üzerinde üç beş kağıt, senden kalan kalem…
Elbette uzun zaman oldu
Çok özlemişim seni…
Bilmiyorum…
Bilemiyorum nereden ve nasıl başlayacağımı
Karşımda sen yoksun ki,
Gözlerinde kaybolmaya başladığım an…
Sohbet etsek…
*
Elbette sohbete başlayınca, aşkımız akla gelir ilk…
Bize dair aşkı konuşsak!
Öyle ya…
Sohbetimizi sohbet yapan senin muhabbetin,
Muhabbetini muhabbet yapan da aşkımız değil miydi?
Konuşmaya başladığımız zaman…
*
Kim ne derse desin!
Ne derse desin, aşk anlatılmaz.
Tarif de edemezsin…
Bazen de adı vardır, kendi yoktur aşkın.
Yaşamalısın dolu dolu…
Bende ki aşk; içimden, yüreğimden geçenlerdir.
Gönlümde coşup, kadınım ile yürekten taşandır…
Yanımda olmadığında da,
Gözlerimden damla damla süzülen sevdadır aşk…
Ve gözlerimden akan her damlada sen varsın…
Aşk sendin!
Senin,
Senin adın aşktı…
Senin adın aşktı…


Mustafa Karaahmetoğlu
25.06.2013
30.10.2019