KAHREDERİM YOKLUĞUNA

Üzerime dağ gibi hüzünleri devirip
Böyle çekip gitmek yalnız bırakmak var mıydı?
Var mıydı böyle severek bitirmek?
Hani söz vermiştik birbirimize?
Hani yemin edecektik iyi günde kötü günde diye.
Kaç zaman geçti aradan, daha ne kadar sürecek bu bekleyiş?
Sen yoksun neredesin demeyeceğim
Çünkü yüreğimdesin,
Yarım bıraktığımız yerden devam etmek için
Bir gün geleceksin…

Yanıyorum sensiz diyerek sana sığındığım o gecelerin
Alevleri gökyüzünü aydınlatırken
Bir kumsal ateşiydi bizim günahlarımızı yaktığımız
Ve kan rengi şarapla yıkanmış sevdamız
Bir hasret madalyası mı şimdi göğsümüze taktığımız?
Uzun sürmeyecek ayrılığımız
Biliyorum
Yarım bıraktığımız yerden devam etmek için
Bir gün geleceksin…

Şimdi yoksun belki, aynı gökyüzünün adlında
Aynı şehrin sokaklarında
Birbirimizin ten kokusunu hissetsek de
Gerçek olan
Adın kaldı küf kokulu soğuk odamın duvarlarında
Peçetelerde, sigara paketlerinde sana dair yazdığım şiirlerim
Hemen karşı duvarında yatağımın kocaman resmin
Cüzdanıma koydum sevişirken düşürdüğün saç telin
Sadece aklımda dünden kalan ansızın gitmen
Şimdi yüreğimde fırtınalı gelgitler
Geriye bıraktığın sevda denizinde vurgun yemiş bir yaralı
Aşk gemileri bana taşır tüm sevda yorgunlarını
Tesellim olur aralarında sen yoksun
Umudum artar, ben bekleyeceğim
Çünkü;
Yarım bıraktığımız yerden devam etmek için
Bir gün geleceksin…

Keşkelerim olmamıştı hiç, şimdi keşke diyorum
Keşke ömrümün ilkbaharında çıksaydın karşıma
Yasak aşklara, umutlara ve acılara inat
O içemediğimiz pembe şarap burukluğunda olsaydı aşkımız
Yıllandıkça güzelleşen, güzelleştikçe devleşen
Yatsaydım ben göğsüne, sana yazdığım şiirleri okusaydın
Geceleri saçımı okşarken
Tutsaydın ansızın ellerimi
Gözlerim kaybolsaydı gözbebeklerinin derinliklerinde
Yanıp tutuşsaydım ateşinden
Sen mutluluktan ağlarken başka tenlerde
Senin için ben ölüp ölüp dirileceğim
Çünkü;
Yarım bıraktığımız yerden devam etmek için
Bir gün geleceksin…

Mustafa KARAAHMETOĞLU
01.06.2014 / 05.11.2019