Uykularımın sınırına ulaştım şu kör saatte
Yine uyku yok gözüme bu gece,
Sen varsın aklımda ve yüreğimde..
Uykum firar etti seni görünce.
Umutlarım yoluna firar..
Bir tek ben firar etmeyi beceremedim senden,
Kaçtıkca karşımda buldum hep,
Koştukca daha çok yaklaştım sana;
Kendimden uzak düştüğüm her yer sen oldu
Uzaklaştım...
uzaklaşmak, unutulduğum gibi unutmak isterken hem de.
Senin beni sevdiğin kadar sevmek nasıl bir şey bilmiyorum
Ben de seni okuduğum bir kitabın içinde unutsaydım keşke
Hemen unutabilecek kadar hatırlasaydım sadece.
Belleğime isyan etseydi yüreğim
Kalbimle değil aklımla sevseydim,
Aklımsız kalsaydım..yüreğimsiz değil..
Şimdi itiraz eden bir yürek olmazdi hiç değilse..
Kalbime girerken hiç bu kadar zorlanmamıştın,
Tekrar özgürlüğüne kavuşman neden bu kadar güç?
Kalp kırıklarımn enkazı altında mı kaldın Sevdam ?
O yüzden mi bir türlü uçamıyorsun içimden gökyüzüne ?
Belki de şehrin olmuştu benim kırıklarım
Sen bir mülteci illegal bir insan..
Yüreğimi mi kimlik yaptın çaresizliğine ..
Kalbimi kırmaların isyanların mıydı?
Ah keşke bir affet sonrası yağmacı olsaydın
O zaman sığınmazdın sarıp sarmaladığım enkazıma
O enkazdan seni,yaşıyorken çıkarabilmem imkansız.
Öldüğüm gün yaşayacağım gündür.
Ne zor ancak ölünce kurtulmak senden..
O gün sen sağ ben toprak...
senin yazılarını burda görmekten çok mutlu oldum
gönlüne yüreğine sağlık