'İyi' demek adettendir ya !
Ben bile kendimi anlayamıyorken, anlaşılmayı beklemek hayalden öte.
'iyiyim' dedim...
Değilim.
Anlatılması zor bir duygu içimdeki
Her harf
Her kelime
Ve her cümle olduğundan ya çok basit yada daha karmaşık bir hale getiriyor dilime getiremediklerimi.
Bir gün konuşmayı unutmak sadece susmak istiyorum.
Bir gün susmayı unutmak olur olmaz konuşmak istiyorum.
'Kime neye konuşursan konuş' diyorum...
Yeter ki susma !
Hiç bir söz yetmiyor beni bana anlatmama...
Dinleyemiyorum kendimi acımadan içim...
Dokunsalar ağlayacağım bir ömür boyu
Ve değseler hüznüme döküleceğim parça parça...
Bir anlık değil boğulduğum bilinmezlik.
Acısı çıkıyor sustuklarımın.
Oysa ben iyiyim görünürde !
Anlamını içime çeke çeke mutluluğa erişemiyorum...
Ya hep ben fazla geldim yada hep birşeyler eksik kaldı.
Şimdi iyi olan ne varsa üzerine çizgi çekemediğim kırgınlıklar sarıyor dört yanını
Ve ben
İyi olmanın eşiğinde korkulara kapılıyorum.
Anlamadığım biçimde...
Sebebim yok
Belkide çok
Geldik.
Biliyorum;
Ben bile kendimi anlayamıyorken anlaşılmayı beklemek hayalden öte.
Ben kendimi
Görmüyorum
Duymuyorum
Ve bilmiyorum...
Dokunsalar ağlayacağım bir ömür boyu ve değseler hüznüme döküleceğim parça parça.
Ne kendimdeyim ne olmak istediğim yerde...