Gece, Sen ve Son Sigaram Yıldızlarım sönük; Günaydınlarım günbatımlarıma karışmış Ben yine ağlıyorum Cehennemlerdeyim yanıyorum.... Enkuytusuna çekiliyorum sensizliğin Susuyorum...yoksun yine yokluğunu kokluyorum Geçen yazdan ve senden kalmayım.... Bir sigara yaktım...dumanında hayalini çiziyorum...DUYSANA BENİ.... Hiç birşeyim olmamak mı kaderim? Yitik bir gecedeyim... Dokunsan yağmur yağmur inecek yıldızlar gözlerimden Anlamsızım….. Ağır kanamalar içindeyim bir deli sevda içimde Patlamaya hazır yüreğim…. Dokunmayın bana! Geceme dokunmayın! Dört bir yanımdan saldırıyor yokluğun savunmasızım….acımıyor artık yaralarım…. Gece...ıslak tren rayları Bu yokluğun,bu çığlığın tek şahidi…. Şimdi bu allahsız özlemin….şimdi bu gece…. Bitmeyecek! Dinmeyecek! Anlamını yitirdi direnişim… Ağır ödeştik seninle….bir ebedi hasret aldım bir ebedi gurbet verip… Gece! Senli anılar! Birde çığlıklarımın takılı olduğu ıslak tren rayları Şahidimdir İstanbul... Kanamış kanatlarımdan birtutam öfke Bir kahve gözün hayaline dalmış kirpiği kirpiğine değmemiş bir çift göz... Ve kara, kapkara bir gökyüzünden bir yorgan….. Ve birde sen….. Sevdiğim….uğruna hayatlar yıktığım...herşeyim…. Hiçbir şeyim olmamakmıydı vaadettiğin YARIN... |
Yunus Buğtekin |