(http://files.myopera.com/Kariha/blog/584.jpg)
http://www.youtube-nocookie.com/v/kmionLG-ylk?fs=1&autoplay=1
Sahi neyine b a ğ l a n d ı m bu kadar?
Bana bakmayan g ö z l e r i n e mi,
Yoksa benim olmayan k a l b i n e mi?
Özdemir Asaf
Bir düzeni olmalı yitip giden hayatımın anlamsız satırlarında.
Kocaman bir -anı- olmalı trafiği düzensiz,lambaları hep kırmızı da bekleyen ışıklarımın.
Geçmişi silmeli bir hokuspokus ile.
Belki de bir ağacın gölgesinde inzivaya çekilmeli herşey olup biterken.
Ne demeli yaşanılan herşeye?
Bir elime aldığım çocukluğum şimdilerde çok uzaklara düşen yalnızlığın hakimiyetinde.
Neden?Niçin?Nasıl?
Nasılsın?Napıyorsun?Nerelerdesin?
...
Cevabı alınmayan bir sürü sorular ..
Silinip giden hatıralar,geçmişin izinden gelen gelecek.
Aslında gerçeği itiraf etmek zordur yüreğin derinine.
Geçmişi özler bir yandan da silmek istersin.
İçinden gidenleri bir damla -gözyaşı- durduracak zannedip olanları gözyaşlarınla izlersin.
Dur Gitme!diye haykıramazsın dilin lal olup kalır.
Ve ardından;cevabı eksilmiş bir sürü soru yığını.
Kimler kaldı elimde?Kimler kim için gitti?
Kendinde aradığın bir sürü soru veyahut ...
Zor olan gideni durdurmaktı her zaman.
Ellerin ardından gitme dercesine hoşçakal edasında sallanırken,gözyaşların süzülürken,o yalnızlık treni çoktan gitmişken ..
Sen sadece donuk,kifayetsiz kalır ve susarsın.
Bir kitabı sallarsanız ama farkında olmadan sallarsanız bir harf yağmuru başlar,
ahmakıslatan sanır aldırmazsınız, ama bir süre sonra harfler sağanak olur dökülür…
Sonra harflerle birlikte karakterler de d ü ş e r…
İşte ben de bir kitaptan,
bir kız çocuğunun elinde heba olan bir kitaptan,
ansızın d ü ş e n biriyim.
Ferhat Uludere/ Afili Filintalar
Çok uzun oldu yazmayalı.Kopukluk oldu yazımda içime pek sinmedi.
Okumanın tadını veremediysem affola. :gul: