"Varsın her şey sonraya kalsın..."
Her şey…
Diyemediklerim Tutkularına uzanan Adı Konamayan Bir Öykü Bu...
- Ben yazdım -
- Ben yazacağım -
"Varsın her şey sonraya kalsın... " tasarlanan, yaşanacak her şey... kendin olmanın, üretmenin, anlaşılmanın hazzı... konuşmak ve sevmek bile...
her şey sonraya kalsın... bir gün yaşayacaklarımızın umuduyla tüm düşleri beklemeye alalım... sözcüklere, kavramlara uzak.. kendine yabancı.. başkalarının hayatını yaşayarak... yavaş yavaş kimliğini oluşturan tüm değerlere yabancı... gittikçe gerileyerek..
Bir yudum kahve...
Sıcak kavuşmaların tiryakiliğine sarılmış, orta halli...
Bir film...
Sayacın işleyip de görüntülerin tende izlendiği...
Bir öykü...
Yazı karakterinde siyah, düşen yerde beyaz...
...ve özleme kesilmiş göbek bağının düştüğü toprakta, rüyalara sıçrayan minik tebessüm...
Ama yine mazaratlığımı çocukluğumu kaybetmeden sana buradan sesleniyorum. Nefes almak kadar güzel bir şey mi var?
Sen adinla eski bir YARA..
Sesini soluğunu çıkarmadan beni dinlediğin için teşekkür ederim kendimden dökülenim...
Alinti