Bulut ile yıldızın aşkı...
Bir zamanlar gökyüzünde birbirlerini gerçekten çok seven bir bulutla yıldız varmış...Bulut gökyüzünün en şeker en pembe bulutu yıldızsa; en parlak umudu en çok yansıtan yıldızıymış...
Gökyüzündeki her varlık onların sevgisini kıskanırmış. Tatlu bir kıskkançlıkmış tabii ki onların ki... Ama biri varmış ki bulut ve yıldızın ayrılmalarını yürekten istiyormuş. . Hem de yıldızın en yakın arkadaşı olmasına rağmen...
Bulut biraz safmış kimseyi kıramazmış... Yıldızsa bulutu için elinden gelen herşeyi yapabilir herkese meydan okuyabilirmiş... Zaten onun için bir bulutu bir de çok sevdiği dostu peri varmış... Nereden bilebilirdi ki perinin bir gün bunların hepsini yıldızla bulutun ayrılmaları için kullanacağını?...
Bir gün nazar değmiş bulutla yıldıza... Hiç yoktan bir sebepten tartışmışlar. Bulut çekip gitmiş hatalı olmasına rağmen...Yıldızsa "Nasılsa bulutum beni seviyor dönecektir." diye düşünmüş. Fakat hiç bir şey beklediği gibi gitmemiş. Ve bulut dönmemiş...
Gökyüzündeki iyilik melekleri bile ağlamışlar onların durumlarına ama ne fayda...
Ertesi gün yıldız olanları en yakın dostu periye anlatmış. Periyse göstermelik bir hüzne bürünmüş... Çünkü eline büyük bir fırsat geçmiş.Bulutun yanına gitmiş ve yıldızın artık onu sevmediğini söylemiş. Bulutsa üzülmüş boynunu bırakmış ama elinden hiç bir şey gelmeyeceğini düşünmüş... Çünkü yıldız inatçıymış...Bir kere olmaz dediyse bir daha olur demezmiş. Peri de bulutun bu üzgün durumundan yararlanıp ona olan sevgisini itiraf etmiş... Bulut da kimseyi kıramadığı için perinin yıldızın yerine geçmesine izin vermiş...
Yıldız günlerce bulutun dönmesini ondan af dilemesini beklemiş. Ama bulut gelmemiş. Bir gün yıldız bulutun yanına gidip konuşmaya karar vermiş.Gece yola çıkmış...
Bulut dostu sandığı periyle birlikte ayda eleleymiş... Melekler dayanamayıp tüm olan biteni anlatmışlar yıldıza... Yıldız çok üzülmüş ve çaresiz dönmüş arkasını ve gitmiş... Ve yavaş yavaş sönmeye başlamış...
O günden sonra yıldız sönmüş ışık veremez olmuş... Bulutsa artık ne o kadar pembe ne de o kadar kadifeymiş...Yıldız ilk zamanlar her şeyden vazgeçmiş hayata küsmüş... Ama kolay pes etmemiş...Kısa bir süre sonra hayatıyla ilgili o önemli kararı vermiş...
O güne kadar hiç görmediği güneşin yanına gidecek ve biraz daha ışık isteyecekmiş ondan... Çok geçmeden daha önce hiç görmediği güneşin yanına gitmiş... Ondan yansıtması için biraz daha ışık istemiş... Güneş ışık yerine sevgisini vermiş yıldıza...
O gün bu gündür yıldız dünyaya güneşin sevgisini yansıtır... Bulutsa; hep gözyaşlarını akıtır dünyaya... Bir de yüreğinde kopan fırtınaları...