Gülümseme ey çocuk bu soğuk kent kaç sonbahar eder?
yüzüne astığın bu tebessüme
aldanır mı sanıyorsun keder...? Açmaz harranda gelincikler
Dicle kurur ,Fırat kudurur 'sözüm yok haldan bilmeze' bu yangınlar,bu kurşunlar
bilmezler nerenden vurur...
Bilmezler seni çocuk bir avuç laf ederler seni böyle kederinle yaralayıp yaralayıp giderler... Batan her güneş sabahı müjdeler oysa kimse uğratmaz seni düşlerine
tebessüm değil yüzlerindeki
aldanma sen gülüşlerine
bak!
içine düşen,
büyüyen bir kutup ıssızlığında
uyu der sana ecelin
uyu da büyü
kendine gömüle gömüle
büyüt içindeki o amansız türküyü...
bilmezler seni çocuk
bir avuç laf ederler
en güzel türkülerini
yaralayıp yaralayıp giderler...
bırak yüreğin kazınsın
geçmesin boğazından tek lokma aşk
seni
ellerinde konuşkan tesbih sesinle
kocaman bir adam saysın
çünkü
yazılmayacak kadar gerçek
yaşanmayacak kadar yasaksın
sen yine her yıldıza bir düş as
gök
yüzünde
düş yüzün olsun
sen yine s-ona sakla yaralarını
sonun da o-nur-un olsun... Bilmezler seni çocuk bir avuç laf ederler
sarıldığın onurunu
yaralayıp yaralayıp giderler...
Esme ey deli rüzgar,yolumun düştüğü her cephe yenilgi.Ey adını söyleyemediğim cinayet,ey zehri arzulayan şehvet,üşüyorum,göğsümde tek mezar yeri kalmadı...!
Jan Roger Oruc
..