Şiir Fm | Şiirler | Şairler | Sesli Şiirler | Aşk Şiirleri | Fon Müzikleri | İbretlik Sesli Hikayeler
»»-(¯`v´¯)-» İslami Dini ve Türk Tarihi »»-(¯`v´¯)-» => ..:: Dini Bilgiler ::.. => Konuyu başlatan: Fatih - Mayıs 14, 2014, 02:33:14 ÖS
-
Nukabâ; bir cemaatin başı, kâhyası ve teftiş edip denetleyen mânâlarında "nakîb"in çoğulu bir kelime olup, ruhanîler gibi insanlardan hiç ayrılmayan, onların yanlışlarını düzelten ve rıfk u mülâyemetle herkesi hayra yönlendiren pîr u pîrân demektir. Rifâî ve Bedevî medreselerinde, münhasıran seyr u sülûk-i ruhanîlerini ikmal ederek postnişîn olanlara nukabâ dense de, muhakkikîn-i sofiyece bunlar, bâtınî derinlikleri zâhirî ufuklarının önünde, iç mükâşefeleri dış müşâhedelerine fâik, nazarları her zaman melekût âleminde ve İlâhî esrara âşina olmalarının yanında, insanların sırlarına da –O'nun izniyle– vâkıf bir kısım müzekkâ nefislerdir ve âlem-i mülkle âlem-i melekût arasında bir nevi tercümanlık hizmeti görür, kendi istidatları, kabiliyetleri ölçüsünde, muhataplarının seviyelerine göre varlığı yorumlar ve ısrarla her şeyden Yaradan'a ulaştırabilecek yollar bulmaya çalışırlar. Onların nazarında kâinat, kelime kelime, satır satır, cümle cümle, paragraf paragraf her parçasıyla mânidar bir kitaptır ve bu kitap iç içe mesajlar ihtiva etmektedir. Evet, işte bu hüşyar gönüllerde ve dillerde sürekli:
"Bir kitabullah-ı âzamdır serâser kâinat,
Hangi harfi yoklasan mânâsı hep Allah çıkar." (R. M. Ekrem)
hakikati nümâyândır.
-
cgp
-
(http://i.hizliresim.com/ZZNddG.gif)