Şiir Fm | Şiirler | Şairler | Sesli Şiirler | Aşk Şiirleri | Fon Müzikleri | İbretlik Sesli Hikayeler
»»-(¯`v´¯)-» Web Ailem Dostuk Sevgi Forumları »»-(¯`v´¯)-» => ..:: Güzel Resimler ve Photoshop Çalışmaları ::.. => Konuyu başlatan: kanka - Temmuz 12, 2014, 01:58:59 ÖS
-
Büyük Önder Mustafa Kemal Atatürk, Kurtuluş Savaşı bittikten sonra ekonomik bağımsızlık olmadan Cumhuriyet’in olmayacağını ve sürdürülemeyeceğini bildiği için İzmir İktisat Kongresi’ni topladı, milli sermayenin yaratılması amacıyla sanayi planları hazırlandı.
Birinci sanayi planı 1933-1938 döneminde uygulandı ve Cumhuriyet döneminde bir daha erişilemeyen yüzde 9.6 büyüme gerçekleşti. 1938-1943 dönemini kapsayan İkinci sanayi planı ise 2. Dünya Savaşı nedeniyle uygulanamadı. 1929 buhranı ve İkinci Dünya Savaşı milli sermaye yaratılmasını sekteye uğrattı.
1950 ve sonrası, bugünümüzü en fazla etkileyen dönemlerden biridir. İkinci Dünya Savaşı sonrasında ABD Marshall planı ile Türkiye’de hem siyaset, hem ekonomik açıdan bağımlı bir yapı oluşturulmasını hedefledi. Planlı dönemler ortadan kaldırıldı, Türkiye’de Mustafa Kemal’in başlatmak istediği milli sermaye hareketi yerine kendi iç dinamiği gelişmeyen, dışarıdan gelen yabancı sermaye ile büyüyebilen dışa bağımlı sermaye oluşturuldu. Türk sanayisi hala bu durumdan kurtulamadı.
Türkiye’de en büyük ve en kolay paralar 1950 sonrası kazanıldı, ilkel sermaye birikimindeki, ithal ikame korumacılık dönemi yaşandı. Yatırım yapmak isteyenlere çok büyük teşvikler, enflasyonun çok altında çok ucuz faiz ve uzun dönemli krediler verildi, arsa tahsisleri yapıldı. Şimdi sanayici yüzde 3-5 kazandığı zaman sevinirken, o yıllarda yüzde 150-300’e kadar karlarla ürünler satılıyordu.
Büyük ve kolay paraların kazanıldığı böyle bir dönem dünyaya bir daha hiç gelmeyecek. İşte Adanalıların ya da Adana dışındakilerin, “Ah-oh-vah geçmişteki zengin Adana” dediği dönem 1950-1989 arası dönemdir.
O dönemle övünülmeli mi, ağlanmalı mı?
Aslında bana göre övünülecek bir dönem değil. Hem sanayide, hem tarımda inanılmaz paraların kazanıldığı 300-400 bin nüfuslu Adana’da zenginlik 100 ailenin elindeydi. Diğerleri Hanımın Çiftliği dizisinde olduğu gibi teneke mahallelerde yaşıyor, ırgatlık, işçilik yapıyordu.
Geçmişte kolay para kazanan, devletin ihsan etmesiyle sermaye birikimi oluşturan Adana’nın zenginleri ne yazık ki önderleri olmadığı için bugünlere yatırım yapamadılar.
1980 yılında dışa açık büyüme modeline geçilmesiyle Adana sanayisinde duraklama dönemi başladı. 1996 yılına kadar devam eden bu dönemde küresel rekabete hazırlanan firmalar ayakta kaldı, teknolojiye yatırım yapmayan, rekabete hazır olmayan firmalar ise kapandı.
1995-96 dönemi sonrası ise Adana’da aslında övünülecek dönem. Ama şimdi bu işi bilmeyenler, gerçeği görmeyenler ağlıyor, bir avuç insanın pavyonlarda şarkıcı, dansöz zengin ettiği dönemle övünüyor.
Organize Sanayi Bölgesi’nin devreye girmesiyle dünya ile rekabet edebilecek kapasitede ileri teknoloji ile modern fabrikalar kuruldu. Kent ekonomisinin omurgasını oluşturan orta boy işletmelerin kurulmasıyla sağlıklı sanayileşme süreci de başladı.
Bu dönemde kurulan küçük ve orta boy işletmelerden 22’si 2008 yılında İstanbul Sanayi Odası’nın “Türkiye’nin Birinci 500 ve İkinci 500 En Büyük Sanayi Kuruluşu arasına girdi.
Bizim beklediğimiz, özlediğimiz aslında övünülecek dönem şimdi yaşanıyor.
Çünkü kent ekonomisi orta boy işletmelerle sağlamlaşmaya başladı. Ayrıca tarımda önemli gelişmeler yaşanıyor. Sebze, meyve gibi katma değeri yüksek ürünlerde önemli üretim artışı olduğu gibi mısır, buğday gibi ürünlerin verimliliğinde Avrupa ülkelerinin üzerine çıkılmış durumda.
Önümüzdeki süreçte, Adana’nın çok daha iyi yerlerde olacağına inanıyorum.
bayrak2
-
Sağolasın paylaşım için Güney emeğine sağlık :))
-
cgp
-
Emeğine Yüreğine Sağlık