http://youtu.be/FS5B2ABlnVE (http://youtu.be/FS5B2ABlnVE)
HAYAT BUYSA ÜSTÜ KALSIN...
Öyle yorgunum ki hayat, taşıyacak dermanım kalmadı
Attığım her adımda karşıma çıktın, yerden yere vurdun
Arka sokaklardan, kayıp adreslerden yazıyorum şimdilerde sana
Bilinmez bir yalnızlık ve öfke var içimde sana karşı
Sen değilmiydin, ölümsüz düşlerimin katili olan
Sen degılmıydın, dünyamı karartan hayata küstüren
Bir yudum mutluluğu cok gören !!
Bana hayat'tan kımse söz etmesin artık ;
Alın sizin olsun hayat ve yaşam...
Yaşamak savaşmaktan farksızdı
Bu kahrolası dünyamda
Her seferinde birileri yoluma taşlar dıkenler koydu
Uzandığım dallar kesildi
Biz seninle anlaşamıyoruz hayat, zorlama daha fazla.
Ya ben sana fazla geliyorum taşıyamıyorsun
Yada sen hayallerime dar geliyorsun...
Susmak geliyor içimden bazen...
Sonsuza kadar Dilime prangalar vurasım var
Gözlerimi söküp atasım var
Ölesim var anlıyormusun hayat
Ölesim var...
Hayat ne verdi ki bana, gözyaşından başka
Çok kereler haykırdım isyan ettim
Ama beni kendımden başka duyan olmadı
Anladım ki susmaktan başka çarem kalmadı acılara...
İçimizde hep dunlerden kalan sancılar vardı
Bitmeyen tövbeler ve haykırışlar dizilirdi boğazımıza
Dualar bile yakışmazdı kirlenmış bu hayat'ta dilimize...
Yaşamak buysa eğer istemem senin olsun
Üstü sana kalsın bahşişim olsun ahiretime...
Biz hayata, hep temiz bir pencereden baktık
Bazen kara bulutlar çökerdi üzerimize
Ne kadar dirensekte, hep yenilen biz olmadık mı?
Güneş her zamanki yerden doğup batıyordu
Oysa insanlar yanlış yollarda yürüyordu
Kımsesiz hayatın ortasında, yetım bir çocuktum yine ben
Ne ben bu agır yükü taşıyabildim, nede hayat yükümü hafıfletti
Ordan oraya savurup durdu, yaralarımı saramadım bile
Gözlerimden kan damlarken, acımadan gülümsüyordu yine hayat
Ahdım olsun ki; eyvallah etmıyorum, gel gelebildiğin kadar üzerime
Alacağın ne kaldı ki benden hayat...
Bu kirlenmiş hayatın tam ordasındayım şimdi
Ben bu çöplükten cıkmaya çalıştıkça ;
Üç kuruşluk insanlar hep yolumu kesti
Öyle mesafeler koydular ki, akla hayale sığmıyor
Sen belkide unuttun beni hayat, ama ben unutmadım unutamadım...
Her seferinde yeniden ayağa kalktım tutundum
Haykırdım dunyaya kimseler duymadı varlığımı
Gözlerimden akan yaşın hesabını bile soramadım sana
Sen kimsin nesin be hayat, yetmedimi kestiğin bu ceza
Yetmedimi...
Ben hayatın tecrübesiz bir mahkumuyum.
İşlediğim suçumun tek katili yine sen
Kapılar açılsa, yeniden dünyaya gelsem
Yaşadıkların bır rüyaydı, bitti deseler
Hayata sımsıkı sarılsam, işte hayat bu desem
Biliyorum ki, olmayacak bir dua benımkisi
Hayatı tanıyarak yaşamadım ya ;
Yabansın işte hayat, garip ömrümde
Taş duvarlar ördün gönlümde
Yüzüm gülmedi bu genç ömrümde
Bir sillede senden gelsin bu garibe
Daha görecek neyim kaldı ki hayat...
Yaşamak değil bunun adı , istemem senin olsun
Hayat buysa eğer, üstü bana degil sana kalsın
Sana kalsın...
şiirin yazarı:Polat Tek (Prenspolat Tek)
[/b]