Umarsız bir yaradır;
Gönlümde bıraktığın izler..
Kanıyorum,
Sımsıkı sarıldığın boynumdan..
En şah damarımdan boşalıyorum..
Kanıyorum,
İhtimal dahi bırakmadığın geri dönüş vaatlerine..
Şimdi,unuttum seni diyebilmek vardı..
Hadi git;
Kovuyorum seni yüreğimden..
Terket öznesi ekşik şiirlerimi..
Diyebilmek vardı..
Sessiz harfim benim..
Susmaktan sesi kısılmış şairinim ''Eylülden'' kalma..
Bana kimsesizliğin kimsesi olmayı öğreten kadın:
Suçlusun!
Firar et anılarını rüyalarımdan..Yokluklara alıştırmışken yüreğimi;
Fukara umutlarımın ayağına dolanma..Hasretin bir kor olmuşken göğsümün sol üst köşesine;
Sakın karşıma çıkma..
Helalin var!
Kalbini kırmadığım dost bırakmadın bende..
Gittin;
Beni sadece sensiz değil;Sessizde bıraktın ya;
Yalnızlığın dibine vurdum..
Kör oldum birdaha sevmelere..
İlkim ve sonum olma şerefini kimselere vermedım meraklanma..
Kimsesizliğime kimseleri katmadım..
Bıraktığın gibi kirlenmiş;
Birdaha asla göremeyeceğin kadar uzağım sana..Daha bir merhametli oldum senden sonra..Acıyorum gördüğüm bütün aşıklara..
O yüzlerindeki tebessümün yerini;
Şakaklarını ıslatan gözyaşları yer aldığında;Aşkın kirli yüzüyle tanışacakları için;
Üzülüyorum onlara..
Lafı uzatmanın anlamı yok..
Özledim işte seni..Özledim;senleyken utancımdan tutamadığım ellerini..Heyecandan senin çayını içişimi..Her defasında ''Seni Seviyorum'' demeyi unutan şaşkın hallerimi..
Özledim işte kadın..
Özledim seni..
Sakın telaşlanma;Seni özledim falan deyişime..Dönmeni istemeyeceğim senden..
Hatırlarsın;
Sana verdiğim son şanstı bu..Hem sana verdiğim sözlerıde unutmadım..
''Susacağım''. Sessizliğimde boğulacağım ama;Anmayacağım adını..Arada bir şiirlerimde çınlatırım kulağını..Onuda hoş görürsün artık..
Neyse,
Kalem teklemeye başladı. Mürekkebi azalmış olsa gerek..Bu şiirlikte bizden bu kadar sevdiğim..
Bendeki sen; bana emanet..
Sen;kendine iyi bak..
Sen kendine iyi bak..
Gökhan ÇİL